Na de Egypt Swing van de Alps Tour was het tijd voor de Winter series in Italie.
Hierbij speelde we twee toernooien waarbij elk toernooi voor 35.000 euro prijzengeld werd gespeeld.
Het eerste toernooi was op Terre Dei Consoli een baan waarvan ik eigenlijk niet zo goed wist wat ik ervan moest vinden. Van de tee was het heel duidelijk, makkelijk enigszins rechtdoor en ver was goed genoeg, maar naar de vlag was het moeilijk aanpassen. De greens waren keihard en met mijn wedges kreeg ik het gevoel niet op de juiste plek. Na twee dagen miste ik ruim de cut, was ik teleurgesteld? ja, was ik bezorgd? nee. Ik speelde hoe raar het ook klinkt niet extreem slecht, maar het viel niet mijn kant op en dan zijn de marges klein.
De week erop mochten we aantreden op Golf Nazionale een baan die ik als mijn homecours in Italie beschouw. We zijn hier al zo vaak geweest dat ik nog net niet elke vierkante centimeter op deze baan ken.
Weliswaar waren de condities anders dan normaal, de baan had problemen met zijn water systeem en kon de baan dan ook geen water geven, wat resulteerde in een baan die steeds meer uitgedroogd raakte, met razensnelle greens die ook nog eens mega geonduleerd waren.
Ik merkte na mijn eerste ronde al dat de scores niet extreem laag zouden zijn, ik speelde goed, putte goed, maar hoede helemaal niks, geduld was een schone zaak, een twee putt vanaf 5 meter was soms extreem goed en dat zorgde voor onrust in het hoofd van veel spelers.
Ik bleef weliswaar cool en wachtte de kansen af. Ik was -4 na de eerste ronde en stond daarmee in de top 3.
Dag 2 kwam, ik had verschrikkelijk slecht geslapen, voelde me beroerd, Maarja je moet er het beste van maken. Ik zat er vanaf hole.1 al niet lekker in, maar merkte dat ik met mijn B game en een hoop geduld nog best een eind kwam, Ik was +1 na 18 holes, ik was niet tevreden, maar voelde wel alsof ik erger had kunnen voorkomen. IK stond nog steeds in de top 5 en wist dat ik de dag erna een kans had om te winnen als ik snel uit de startblokken kwam.
En dat kwam ik, ik was -3 na negen holes voordat ik op het scoreboard keek, ik stond gedeeld eerste en voelde me top, ik sloeg ze goed , putte goed en zag geen reden om dit toernooi mezelf toe te eigenen.
Helaas vielen de putts de tweede negen niet, ik had een goede kans op hole 10-13 en 14 totdat ik mijn eerste drie putt van het toernooi maakte op hole 15 vanaf 5 meter boven de hole, deze deed pijn, ik sloeg goede putts, maar door de ondulatie van de green en de snelheid hiervan kon ik eigenlijk niet veel meer dan een soort van lay up slaan vanaf die 5 meter op 2,5 meter van de hole en die miste ik voor mijn par. een goede kans op hole 16 en 17 liet ik net onbenut en hole 18 maakte ik een goede 2,5 meter putt voor par om al met al een tweede plek te delen met amateur Tom Vaillant.
Het seizoen is goed begonnen en ik sta momenteel 13e in de order of merit, het speel gaat de goede kant op en voor mijn gevoel is het wachten tot de volgende kans op een overwinning. Het volgende toernooi is op Bernardus tijdens het Shoeby Invitational.
Ik ga proberen de goede vorm door te trekken en weer een goede score neer te zetten.
Tot snel
Davey
