Na mijn operatie en een lang herstel was het in maart zo ver, de Alps Tour begon! Ik had een medische status gekregen en mocht in principe alles spelen in 2021.
De Alps Tour begon in de buurt van Brindisi op de golfbaan van Acaya. Tot mijn grote verbazing stond ik reserve, ik keek naar het veld en zag namen zoals Matteo Manasero en Filipo Bergamaschi staan. Spelers die European tour status hadden enkele jaren geleden. Alle invites waren ingevuld en er waren bizar veel goede spelers, dit betekende een overvol veld en vanwege de hoeveelheid licht in maart, minder spelers. Dus een eerste reserve plek voor mij… Het eerste toernooi bleef dit helaas zo, een dikke domper maar ik had mazzel en mocht het tweede toernooi wel spelen.
Ik had er zin in was gedreven en gemotiveerd om het goed te doen. Hier had ik een heel jaar naartoe gewerkt. De baan kende ik goed en lag me ook. De eerste ronde terug na al mijn gezeik van het afgelopen jaar en ik liep -3 en stond in de top tien. Dit was hoe ik mijn comeback had voorzien en dit was ook een beetje wat ik verwachte ik speelde goed, solide, maar had het mentaal moeilijk. Veel zenuwen in mijn lijf gedurende de hele ronde, maar die kon ik heel goed tegenwerken en accepteren. Toch realiseerde ik me wel dat ik er lang uit was geweest en dit ook merkte, ronde twee kwam dit ook naar boven, ik was roestig, begon sterk maar maakte een aantal slechte domme onnodige bogeys halverwege de ronde. Ik herpakte me sterk de laatste paar holes, maar kon mijn goede ronde van de dag ervoor niet meer uitbreiden. +1 en merkte dat ik tijd nodig had om weer terug naar mijn oude zelf te komen. Een slechte laatste dag, waarbij de trend van dag 2 werd doorgezet zorgde voor een matig resultaat al met al, 37e maar ongelooflijk blij met de start van het seizoen en de eerste cut was gehaald.
Afgelopen week stonden weer twee toernooien in Italie op de planning. Een baan waar ik nog nooit de cut had gehaald en een nieuwe baan in de bergen. Ik reisde vol goede moed af naar Italie en met mijn vernieuwde swing en mindset snapte ik mijn problemen op de eerste baan niet, hij was bijna voor me gemaakt. Ook hier begon ik weer sterk met rondjes 70 en 68 voor -4 totaal, ik stond te ver weg om kans te maken op de overwinning maar zat in de top van de middenmoot en was op weg naar een goede klassering. Helaas was dag 3 gewoon slecht, ik merkte dat ik moe was, het liep niet, sloeg de bal op alle verkeerde plekken en dan merk je dat je er lang uit bent geweest. Je A en B game is goed genoeg om rond te komen, het moment dat het niet loopt, is het moeilijk om in de 2e versnelling te gaan en te overleven. level par totaal na 3 dagen en een 37e plek weer. Die derde dag heeft me twee keer weerhouden van een goed resultaat.
Op naar de volgende een baan zoals geen andere, met prachtige uitzichten, maar dit betekende ook fysiek een hele zware baan. Dit was een test, een test of mijn rug het zou houden en hoe ik alles fysiek deed. Ik had mijn oefenronde ingekort vanwege de energie die ik wilde besparen en begon mijn eerste ronde in de stortregen. Ik had het moeilijk, ik speelde goed maar ik hole geen putt, mijn snelheid was goed de lijn was prima, maar er ging niks in 18 holes lang geen 1 birdie, ik kan me niet eens meer herinneren dat ik een ronde had zonder birdies. Ik stond rond de 80e plek en er was werk aan de winkel om de cut te halen. Ik was rustig, ik speelde goed en moest nu vooral niet in paniek raken, gewoon hetzelfde doen de dag erna maar dan wel de birdies maken en je zit erbij.
De birdies kwamen, niet in overvloed, maar toch 3 tegenover slecht 1 bogey en een rondje -2 was precies genoeg om het weekend te halen. Het spel was oke, maar niet wat je wilt, je doet mee om te winnen niet om elke keer net de cut te halen. De laatste ronde ging ik ervoor en wilde ik voor een topklassering gaan. Op hole 1 meteen je bal out of bounds slaan helpt dan niet, ik maakte birdie met mijn tweede bal en de schade bleef beperkt. De putter was aan, ik maakte meer meters aan putts na 9 holes dan ik in de 2 dagen daarvoor had gedaan. Ik was -2 na negen en was op weg om los te gaan op de back nine. -3 na 5 holes op de back nine. Een fantastische kans op hole 6 en 7 die er net langs schuiven. Teleurstelling en een emotionele beslissing op hole 8 kost me nog een bogey. -4 een hele nette ronde waar ik blij mee moest zijn, maar ik had het gevoel dat er veel meer in zat. Ik had eindelijk een ronde waar ik me vernieuwde ik in terug zag.
Uiteindelijk word ik 20e en sta ik op een 40e plek in de order of Merit na 3 toernooien. Het spel gaat de goede kant op, kwestie van de puntjes op de i zetten de komende weken voordat ik weer naar Egypte ga voor 2 toernooien van de Alps Tour.
Geduldig blijven en aan de goede dingen werken is key momenteel, dus dat gaan we doen de komende weken. Ik laat weer van mij horen na Egypte!